آسمان هشتم

چی از این بهتر

که تولدم با میلاد دُر دانه ات یکی شده ...

.

.

.

یَفْرَحُونَ لِفَرَحِنا...

خودمانیم آقا...

کسی جز تو نفهمید مرا

من ، شما
مقصر ویرگول است آقاجان ...

کلاس اول بودم

یه روز کتابمو خونه جا گذاشتم

معلمم گفت ایرادی نداره

مواظب باش خودتو جا نذاری...

خندیدم...

نفهمیدم چی میگه!!

آخه مگه میشه یکی خودشو جا بزاره؟؟

وقتی بزرگ شدم  فهمیدم میشه خودتو جا بذاری

یه گوشه شهر

کنج حرم ...

مرا ببخش 

که اینگونه دلتنگ تان می شوم

به تو از دور سلام...

آقا جان ...

چه کسی مهمان شماست

که حرم را برایش قرق کردید؟

لذت عشق به این حس بلاتکلیفیست

لطف تو شامل حالم بشود یا نشود؟

به نام خدا

دیگر قلم توان نوشتن ندارد

از فاصله دور برایتان می نویسم

گفته بودن اگر خورشید از ما دور شود انسانها یخ میزنن

اما...

اصلا باورم نمی شد روزی ما از خورشید فاصله بگیریم

۴ عنصر حیات آب باد خاک و آتش بود

حالا ۴ عنصر حیات من حرم حرم حرم و حرم شده

دلتنگم آقاجان چیزی نیست

اما...

یادش بخیر دلمان که می گرفت ساعت ۸ واگن ۸ کوپه ۸

سوار میشدیم و میرفتیم پی درمان زخم هایی که به جز شما نمی توانستم به کس دیگری بگویم

یادت هست آقا...

من بودم و شما بودی و کبوترهای حرم

حالا من ماندم و یک دنیا حسرت و دلتنگی

یادت هست آقا...

وقتی در حرمت قدم میزدم غرور لعنتی مرا می گرفت

وقتی به بال زدن کبوتر ها نگاه میکردم به خودم میبالیدم

یادت هست آقا...

باب الجوادت را میگویم هربار که خواستم از باب الجواد گنبد زیبایت را ببینم نشد...

مگر اشک های مزاحم می گذاشت

بگذریم آقا...

برخلاف عشق که هیچ وقت تمام نمیشود

انتظار تنها واژه ای ست که پایان دارد

دلخوشم به پایان انتظار...

پایانی که سه مرتبه آغاز می شود

جد گرامیتان فرمودند هرکسی را که دوست داشته باشی در روز حشر با او محشور می شوی

اصلا باورم نمیشود...

چه محشری به پا کنم در روز حشر تا شاید به شما ثابت کنم چقدر دوستتان داشتم و دارم...

کوچکترین کبوتر دلتنگ شما

عبدالرضا ثابتی

عشق مثل نماز می مونه
همینکه نیت کردی
دیگه نباید به اطرافت نگاه کنی...

جز تو مرا نیست کسی در نظر

آخر چه کند با دل من علم پزشکی

وقتی که به دیدار تو بسته ضربانم...

من از تمام دنیا 

فقط  " تو " را دارم

که می ارزد به تمام نداشته هایم...

تو ...

 پشت و پناه منی

 یاامام رضا ...

آقا جان...

یه چیزهایی هیچ وقت تغییر نمی کند...

هیچ وقت...

منتظرتم آقا...

یعنی میشه

یه گوشه ی این تصویر

عکسه دل من باشه

بالای اون برچسب بزنن

 "جا مانده در حرم "

باران بهانه ای بود

تا من در زیر چادر مادرم

در حرمت میگشتم

اما...

ای کاش الان

مادرم بود

حرمت بود

و باران بند نمی آمد

این روزها...

زیاد در شهر باد می وزد...

حتما میخواهد از راه دور

سلام ما را به حرم برساند...

حتی ماه هم سر به بیابون میزاره ...

آخه توی حرم جایی نداره ...

مادرم راست میگفت که اونجا همیشه روزه ...

راست میگفت ...

نیامده گره‌اش وا شد آنکسی که شبی

مقابل حرمت ایستاد با امید...

میگویند

روز محشر با هر کسی که

دوستش داشته باشی محشور میشوی ...

یعنی من با تو؟!!

چه محشری میشود محشر

من چقدر برای آمدن محشر بی تابم

دلم می تپد عجیب 

مثل کسی که گم شده درغربتی غریب

خوش به حال پدرم

که آخر کبوتر حرم شد...

حکم پیشانی ام این بود که تو معشوق شوی

منه بیچاره یک عمر به دنبال تو مسافر باشم

همیشه مضطربم عاقبت چه خواهد شد

یک عمر گرفتار یار خواهم ماند؟؟؟؟

الو...

سلام امام رضا...

دلم خیییلی برات تنگ شده ...

به خادمت گفتم:

فرش ها که تمیزند چرا جارو میزنی؟

لبخندی زد و رفت...

اما تا رو به گنبد شدم

نگاهم از خجالت به روی فرش افتاد

تازه فهمیدم چرا فرش ها را جارو میزنن...

آقا جان...

همه را بر سفره ات دعوت کردی

بجز من ؟...

ماه مهمانی خدا باشد ...

و سفره امام رضا...

به به

چه می شود...

همیشه شلوغ است صف غذای حضرتیاتان

از بسکه غذایتان خوردنیست